the mean reds κ χαρταετοί

είναι άσχετο αλλά σκέφτηκα να σας το πω. κυρίως για να φτιάξει το κέφι μου.
τις κακές τις μέρες αυτές που έχεις έναν κόμπο στο λαιμό, αυτές που αναλώνονται με το να βλέπεις παλιές σειρές, αυτές που φοβάσαι και δεν ξέρεις γιατί, αυτές που ανησυχείς για το μέλλον και τρέμεις το παρελθόν, αυτές που είσαι τόσο κουρασμένος για να κάνεις οτιδήποτε ακόμη και να βγεις απο τις μπυζάμες, τις meen red days που λέει κ η holly golightly, αυτές τι μέρες λοιπόν ανακάλυψα ότι το μόνο που μπορεί να με κάνει να χαμογελάσω είναι:
ένα τραγούδι του θοδωράκη
ζεστό τσάι (ναι ρε καλοκαιριάτικα!)
ασπρόμαυρη ταινία
μαλακτικό για τα μαλλιά
παγωτό βανίλια
και ασπρο γλυκό κρασί μόνο σε ψηλό ποτήρι
και οι διακριτικές σχέσεις του δευτερου τις κυριακές τα βράδυα...
όχι όλα μαζί
ένα ένα.
και δε φταίω εγώ. οι κακές μέρες πρέπει να κάνουν τον κύκλο τους. αχ!!
ας όψονται οι κακοήθεις που έυχονται καλό χειμώνα και οι βιτρίνες που βγάλαν τα μάλλινα και ο αέρας που φυσάει και θέλεις κ σεντόνι τα βράδια...
ε τι να κάνω κι εγώ?
υπομονή, διάβασμα, θοδωράκης ε άντε κ σε λίγο θα δούμε και τα φύλλα να πέφτουν.
φιλιά!