Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

money money money


Το είδα στο Σκύλο της Βάλια Κάλντα, που το είδε στου Αλλουφάνη, που το πήρε απ' τον Αντιδρασέξ, που κοιτούσε την Παπασταύρου, που μιλούσε με τη Γιαδικιάρογλου και έτσι κάπως γυρνάνε τα συνθήματα από δικτυακό στόμα σε δικτυακό στόμα και μετά έρχεται η Φίνος Φιλμς και μας πλακώνει όλους τους μπλογκερς στις σφαλιάρες...
ερώτηση εβδομάδας: οι αλήθειες και οι μεγαλύτερες πολιτικές κριτικές γίνονται από τοίχο σε τοίχο, από κάδο σε κάδο, απο ΚΑΦΑΟ σε ΚΑΦΑΟ...??? αν ναι, τότε καλά κάνω και δεν έχω τηλεόραση. γιατί έχω τον Πασχάλη να με ενημερώνει για το τώρα, την Έμυ να με ενημερώνει για το χτες και με λίγο μυαλουδάκι και πέντε-έξι φίλους για κουβεντούλα, βγάζουμε συμπερασματάκι για το αύριο. ο χρόνος είναι καλυμένος λοιπόν. κι ο χρόνος ειναι χρήμα? κι αυτό καλυμένο??


πάνε μέρες τώρα που το μόνο και κύριο θέμα είναι τα χρήματα, η οικονομική κρίση. και μάλιστα πρόσεξα πως συζητείται περισσότερο κι από το βιντεο-ΣΟΚ* της αγαπητής* τζούλιας.. πράγμα απλώς απαραδεκτο*.
δεν με πειράζει να αγχωθείς για το μέλλον σου, δε με πειράζει να σε πειράζει το γεγονός ότι δεν έχεις λεφτα, αλλά σου μιλάω με την απόλυτη κατάσταση ασφαλείας ενός φοιτητή που το νοίκι του το πληρώνουν οι γονείς του κι έχει λεφτουδάκια στην τράπεζα κάθε πρώτη του μήνα, λεφτουδάκια αδούλευτα. κι εγώ λοιπόν σου λέω με όλο το θράσος. μην ξεχνάς, τη λιακάδα, τις πασχαλιές (που μου βγάλαν την ψυχή, αλλά ανθίσαν οι πουτάνες), τη θέα από ένα βουνό, ότι η μπύρα από ένα περίπτερο είναι εξίσου καλή με αυτή που πληρώνες 7 (Ε) ρε μλκ!!, ότι χωρίς κινητό και τηλέφωνο ίσως έβλεπες και κανα φίλο σου που και που, ότι ίσως ένας άνθρωπος που ζει σε ένα νησί και καλλιεργει αμπέλια, είναι πιο ευτυχισμένος από σένα, ότι δεν τον κερατώνει η γυναίκα του, ότι ακούει πολλές "καλημέρες" το πρωί, ότι χαιρετάει πάντα τον ήλιο όταν πέφτει με ένα "εις το επανειδείν", ότι κάνει περισσότερο σεξ από σένα, ότι τα παιδιά του ίσως να μη γίνουν ίμο και να μη σιχαίνονται να τον βλέπουν, ότι κάθε πρωί κάθεται 2 λεπτά στο μπαλκονάκι του και κοιτάει τη θάλασσα και σε έχει γραμμένο στα @@ρια του. γιατί το χρήμα για αυτόν είναι μέσο. δεν είναι σκοπός. όλα τα υπόλοιπα είναι σκοπός. και αυτός ο άνθρωπος, αν έχει καμιά περίσσια ώρα τη μέρα δε σαπίζει στην τηλεόραση, ούτε βλέπει τσόντες, παίρνει την κοπελιά του απο το χέρι και παν μαζί σιγά σιγά σε καμιά βρυσούλα στο βουνό. και σε έχουν χεσμένο!

στμ: όπου * υπερβολική δόση ειρωνείας (που με σώζει από την υ.δ. ηρωίνης!) που ίσως φαίνεται ξεκάθαρα και χωρίς βοηθήματα, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δε θέλω να ποντάρω τίποτα λιγότερο από τα όλα.

χα!!! και πώς το χάρηκα!! το τι το χάρηκα δεν περιγράφεται!!! ξαφνικά εκεί που ανησυχείς για το αν αύριο θα έχει μισθό, ή λογαριασμό στην τραπεζα, τσουπ! τεράστια clouds of volcanic ash spread over Europe!!!
δεν είναι κάτι σαν να ανησυχείς μην πατήσεις καμιά λακούβα στην άσφαλτο και σε παίρνει σβάρνα νταλίκα?? βρήκε ώρα το ηφαίστειο!! με το ωραίο του όνομα!!!

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

οι πασχαλιές από κλωστές κρέμονται

εμ βέβαια πού να ανθίσουν οι πασχαλιές... τολμάνε? άνοιξη είναι αυτή? ένα πράγμα βέβαιο δεν υπάρχει εδώ γύρω. λες κι ο κόσμος κρέμεται όλος από κλωστές. μια η οικονομία, μια η οικογένεια, μια οι σχέσεις όλα κρέμονται από κλωστές. βέβαια, όταν κάποιος είναι ηλίθιος διπολικός μαλάκας σκορπιός και έχει κέφια, οι κλωστές φαίνονται συρματόσχοινα με τεράστιο δείκτη ασφαλείας. κ είναι μες στη χαρά.
κι άμα λοιπόν φας ένα γερό χαστούκι κ δεις οτι κλωστές τελικά τι κάνεις?? οχι όχι όχι. αυτό ήταν το πρώτο που πετάχτηκε στο κεφάλι μου. δεν ήθελα να το ξέρω. κ δεν το χα ξαναπει. τι έγινε τώρα ρε φίλε?? αρχίσαμε να κλείνουμε τα μάτια μας? ειδαμε την αγνοια για ευλογια? αυτό πώς έγινε τώρα? όχι δεν το δέχομαι. εγώ θα επιμείνω στην προηγούμενη δική μου ρήση. "αμα δε θέλεις να ξέρεις, φτύσε το μήλο σου και ξανατράβα για παραδεισο. εμείς εδώ και ζούμε αναμεσα σε κόλαση και παράδεισο και ανεβοκατεβαίνουμε με σαβουρο-ασανσέρ, και γουστάρουμε."
ναι βέβαια αυτή τη στιγμή δεν το πιστεύω καθόλου. αλλά αμα έχει ο Πασχάλης δίκιο ΘΑ ΤΟΝ ΣΦΑΞΩ ΤΟΝ ΠΟΥΣΤΗ!!!!

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

που ειναι οι πασχαλιές!? οεο???

το σπίτι το πάσχα... ωωωω!! το σπίτι το πάσχα. ο σκύλος να γυρνάει μέσα στα πόδια της μάνας μου μες στην κουζίνα παρακαλώντας για κανένα μεζέ, με αποτέλεσμα αυτή να σκοντάφτει πάνω του, την ώρα που κρατάει κατσαρόλες, να του πατάει τις ουρες, τα πόδια τα αυτιά, με τσιρίδες δικές της και του σκύλου, τινάζοντας τον κόσμο στον αέρα κάθε πέντε λεπτά. η γιαγιά στο μέσα δωμάτιο που αγνοεί ακόμη και μετά από ένα χρόνο την ύπαρξη του σκύλου, να μας αναγκάζει να κάνουμε τους κομάντο για να κρύψουμε τον έναν από τον άλλο. τρεις μέρες μαγείρεμα. τρεις μέρες φαί. τρεις μέρες λιακάδα από το μεγάλο παράθυρο με τον φαρδύ ορίζοντα.

το αρνί του πάσχα. μα γιατί γιατί γιατί. να έχω κάνει τόσο κόπο στη ζωή μου να βρω ανθρώπους διαμάντια, ανθρώπους υπέροχους, που μπορώ και να συζητάω μαζί τους, και να γελάω και να περνάω υπέροχα. και πώς γίνεται ρε συ τις μέρες που είναι για να περάσω καλά, καταλήγω με γιαγιάδες με θείες, με ξιπασμένα ξαδέρφια, με ξιπασμένους φίλους, με εντελώς ανομοιογενείς παρέες, που δεν μπορούν να βρουν ούτε ένα κοινό θέμα να συζητήσουν, ούτε ενα κοινό τραγούδι να ακούσουν, οπότε το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να κάνει το βλάκα, μέχρι να βγει το αρνί απο το φούρνο, τον ξυλόφουρνο, που δε λέει να ανάψει με τίποτα. αχ αυτές οι πασχαλινές παρέες. άνθρωποι που ποτέ μα ποτέ δε θα είχες λόγο να κάνεις παρέα μαζί τους, ξαφνικά είναι σαν τους μόνους φίλους που έχεις. απίστευτο χάλι!!!

εντερίλα μες στο σπίτι, απίστευτη αηδία. και το μόνο που ρουφάει αυτή τη μυρωδιά ειναι οι πασχαλιές. και που ειναι οι πασχαλιές?? οέο? γιατί δεν ανθίσαν ακόμα? τι στο κέρατο περιμένουν.... αηδίες. εδώ έχει μεγάλη πεδιάδα και ωραίες λιακάδες. και για αυτό ακριβώς είναι επικίνδυνο όπως λεει ο φίλος μου ο μπίλμπο να βγαίνεις από την πόρτα σου χωρίς να ξέρεις πόσο μακριά μπορεί να σε παν τα πόδια σου. καλά ειναι.

κι εγώ σήμερα θα φύγω, να πάω να βρω τις πασχαλιές που ερχόμενη ήξερα πως δε θα βρω εδώ. δε θέλει και πολλά το πάσχα, στην τελική. λίγο γέλιο, λίγη παράνοια, μια καλή λιακάδα, και τη μαγειρίτσα να τελειώνει πριν ακόμα αναστηθεί ο χριστός. και τώρα που τελείωσε το πάσχα, εμένα μου μύρισε carib με λεμονάκι, πανω στην κλειώ, λίγο πριν πέσει ο ήλιος. οι θεσσαλονικείς θα καταλάβουν νομίζω. ;-)