τα πιο μεγάλα λόγια του κόσμου

πόσο παλιά μπορεί να είναι μία φωτογραφία? και τι σεβασμό πρέπει πραγματικά να της δείχνεις? ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πραγματικά τι ιστορίες μπορεί να κρύβει πίσω της..
τις κοιτάς σαν ξένος γιατί δεν είναι δικές σου.
και πάντα μα πάντα οι ιστορίες ακούγονται πολύ πιο ωραίες σε αυτούς που τις ακούν για πρώτη φορά. σε αυτούς που δεν τις έζησαν.
φωτογραφίες ξένες αλλά τόσο οικείες. μιας άλλης εποχης, εποχής που ποτέ δεν έζησα, που λίγα άκουσα για αυτήν αλλά πέρασα απογεύματα πολλά να την ονειρεύομαι.
και ο τόπος κλείνει σιγά σιγά. ο χρόνος στενεύει και μαζεύονται όλες οι φωτογραφίες στο τώρα. οι άνθρωποι της φωτογραφίες κουβαλάνε πάνω τους αυτές τις στιγμές.
και είσαι τόσο ηλίθιος να λατρεύεις τις φωτογραφίες και όχι τους ανθρώπους?
τι είναι μια στιγμή μπροστά σε μια ζωή όλη?
μα είμαι εδώ και τις κοιτώ, αναμνήσεις του τότε διαστρεβλωμένες, φερμένες αυτούσιες στο τώρα.
μα ναι.
ότι και να πεις το ξέρεις καλά
πως τη μεγαλύτερη σημασία του κόσμου την έχουν τα λόγια τα γραμμένα πίσω από τις φωτογραφίες, μπροστά στα βιβλία
με συνθηματικά και ονόματα ξένα με αναμνήσεις που δεν είναι δικές σου και παραμένουν ακόμη μηνύματα μυστήρια. ποτέ δε θα τις καταλάβεις τελείως αλλά θα τις αγαπάς πιο πολύ από δικές σου.
γιατί ζωές ολόκληρες είναι αποτυπωμένες στις φωτογραφίες μπρος και πίσω σε παλιές αφίσες και πίνακες αφιερώσεις μπροστά στα βιβλία.