αναποδιές, στραβές, μικρές, στριμένες, γυρισμένες, τσιριτσάντζουλες, κωλοτρυπίδια, λιώματα, σουρεαλιστικές μαλακίες, παρανοικές μέρες, ομαδικές, μονόχνωτες και αχόρταγες, με λιακάδες με υγρασίες, με σύννεφα, με χιόνια και χαλάζια. και η άνοιξη δε σημαίνει λιακάδα. σημαίνει ότι ο λίβας σηκώνεται, γυρνάει, σηκώνει πολυκατοικίες στον αέρα, στεγνώνει τα ρούχα με ένα φύσημα, στεγνώνει τα μάτια με δυο φυσήματα, ξαγρυπνάει όσους παν να κοιμηθούν, όσους δε θέλουν να κοιμηθούν, όσους κρύβονται από τον εαυτό τους, τους βάζει να τρων τα ρούχα τους, λίβας ζεστός, λίβας δυνατός γεμάτος κόκκινο χώμα. μέχρι και το χιόνι κάτω απο την πουδρίτσα του, το έβαψε κόκκινο. άνοιξη και αστην να σε πιάσει. κι αμα σου ρθει ανάποδα, και δεις το νερό να σηκώνεται, και άμα δεν πατώνεις σκάσε και κολύμπα. η χαρούλα δυο ευχές, κι ο μάνος περιμένει να δει πώς έρχονται τα σύννεφα.
μη βάλεις μαρτάκι. μη βάλεις μαρτάκι. άσε την άνοιξη να σε πιάσει. και να σε πιάσει από τα μαλλιά και να σε σηκώσει και να περιμένεις να πέσεις και να μην πέφτεις, σκάσε, κολύμπα και απόλαυσε τη βόλτα. ναι έστω και την εναέρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου