εμ βέβαια πού να ανθίσουν οι πασχαλιές... τολμάνε? άνοιξη είναι αυτή? ένα πράγμα βέβαιο δεν υπάρχει εδώ γύρω. λες κι ο κόσμος κρέμεται όλος από κλωστές. μια η οικονομία, μια η οικογένεια, μια οι σχέσεις όλα κρέμονται από κλωστές. βέβαια, όταν κάποιος είναι ηλίθιος διπολικός μαλάκας σκορπιός και έχει κέφια, οι κλωστές φαίνονται συρματόσχοινα με τεράστιο δείκτη ασφαλείας. κ είναι μες στη χαρά.
κι άμα λοιπόν φας ένα γερό χαστούκι κ δεις οτι κλωστές τελικά τι κάνεις?? οχι όχι όχι. αυτό ήταν το πρώτο που πετάχτηκε στο κεφάλι μου. δεν ήθελα να το ξέρω. κ δεν το χα ξαναπει. τι έγινε τώρα ρε φίλε?? αρχίσαμε να κλείνουμε τα μάτια μας? ειδαμε την αγνοια για ευλογια? αυτό πώς έγινε τώρα? όχι δεν το δέχομαι. εγώ θα επιμείνω στην προηγούμενη δική μου ρήση. "αμα δε θέλεις να ξέρεις, φτύσε το μήλο σου και ξανατράβα για παραδεισο. εμείς εδώ και ζούμε αναμεσα σε κόλαση και παράδεισο και ανεβοκατεβαίνουμε με σαβουρο-ασανσέρ, και γουστάρουμε."
ναι βέβαια αυτή τη στιγμή δεν το πιστεύω καθόλου. αλλά αμα έχει ο Πασχάλης δίκιο ΘΑ ΤΟΝ ΣΦΑΞΩ ΤΟΝ ΠΟΥΣΤΗ!!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου