Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

το τραγούδι της βροχής

ααα το τραγούδι της βροχής
όταν θα μαι θυμηθείς
θα το λέει το νερό στο χώμα
ααα κι όσο η νύχτα ξαγρυπνά
εγώ στο πλάι σου ξανά
όταν ξυπνήσεις θα μαι

πες πως με μαγέψαν τα ξωτικά
σε χρυσό κλουβί με κλείσαν
πες στη βροχή πως μια φορά
τα μάτια σου πως μ'αγαπήσαν

ααα θα ρθουν μάγοι απ'τα βουνά
με τα δικά μας δειληνά
μα πως να ζεσταθεί το αίμα
α και μη δακρύζεις τώρα πια
θα μαι κάπου εδώ κοντά
κι ας έχω πια για πάντα φύγει

καλή σου νύχτα όπου πας
δεν πειράζει να με ξεχνάς
πόσο δυνατά κυλάει το αίμα
μα αν ειν'το φεγγάρι βροχερό
προτού χαθώ με τον καιρό
θα θελα να με θυμάσαι...

είναι δικό μου... μελωποιημένο... γιώργο θα ρθω σπίτι σου για ηχογράφηση..
φιλιά σε όλους!!!

1 σχόλιο:

HLN-V είπε...

τέλειο ρε συ! υπέροχο, αλήθεια!!

βάλε κι άλλους στίχους σου εδώ, να τους δούμε! Γράφεις φοβερά!!

μόλις το ηχογραφήσεις θα μου στείλεις το κομμάτι;; Πεθαίνω να το ακούσω με τη μουσική του!!