πάντα οι αληθινές ιστορίες μου φαίνονταν μισές. συνήθως στερούνταν φαντασίας και έμπνευσης. και μία αληθινή ιστορία ποτέ δε με συντάραξε μόνο με το προσόν του να είναι αληθινή. αληθινή ή ψεύτικη για μένα είναι το ίδιο και χτυπάει ακριβώς στα ίδια νεύρα. ταινίες, βιβλία, παραμύθια, ιστορία, μυθολογία, περσινές φάσεις από το καλοκαίρι, ιστορίες φίλων, γονιών, από το στρατο, από τη χούντα. όλες επεξεργάζονται ακριβώς από το ίδιο μέρος εγκεφάλου. χωρίς διαφοροποίηση ή ιστορικό ρατσιμό. νέα έννοια
freedom writers λοιπόν. τόσο αληθινή που δε χρειάστηκε τίποτε περισσότερο για να τη γουστάρω. αφιερωμενη σε όσους δεν πίστεψαν στην ελπίδα, σε όσους δεν πιστεύουν ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει, αφιερωμένη σε όσους πιστεύουν ότι τα ταλέντα των ανθρώπων περιορίζονται στις δουλειές τους, αφιερωμένη σε όσους φοβήθηκαν τις ζωές τους και λάκισαν.
freedom writers. ποτέ ο κύκλος των χαμένων ποιητών δεν ήταν τόσο άμεσος. δεν ήταν τόσο πρακτικός. δε διαμορφωνε ζωές με τέτοιο τρόπο. μέτρησε. ακούμπησε. πλαστική παραμόρφωση. καθόλου άσχημα.
freedom writers. ο κόσμος είναι ένα τρομακτικό μέρος, αλλά σε έναν άνθρωπο που μπορεί και τον σέβεται, είναι απλώς ένα κουβάρι για ξετύλιγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου