ειπατε το βασιλει
χαμαί πέσαι Δαίδαλος αυλά
ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην
ουδέ μάντισσα δάφνην
ου παγάν λαλαίουσαν
απέσβετο και λάλον ύδωρ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
bring me that orizon
around you
who beds you
για το καλοκαίρι που φεύγει
για την άσφαλτο που ακόμα καίει τα μεσημέρια
για τα βράδια με τον ανεμιστήρα
για τους δρόμους που σ' αυτούς ζούμε
για τις ρόδες των τρένων που γυρνάνε
για τα τηλέφωνα που κλείνουν
για την ησυχία του μεσημεριού
για τον καφέ τον ατέλειωτο τον ξαναγεμισμένο
για τα σπίτια που κρατάνε τον κόσμο
για τα βράδια με τη μπύρα
για τα ζεστά ποτά
για τα κατηργημένα ποτέ
για τις δικές μου εικόνες που κρατάω και είναι πιο
ομορφες από αυτές εκεί πάνω για τα σχέδια που κάναμε
για τα ταξίδια που πήγαμε
και για αυτά που δεν πήγαμε
και για αυτά που θα πάμε
καλοκαίρι είναι τα όνειρα που κάνεις τα ζεστά
καλοκαίρι είναι τα γέλια που δε θυμάσαι την αιτία του
καλοκαίρι είναι οι ελληνικές ταινίες, ο πορτοκάλογλου, το λοςτρέ και η μάρθα, ο καββαδίας και ο γκόγια, το ταμπάσκο και το καρπούζι.
οι κάμερες που δεν υπάρχουν πουθενά
και η φωτογραφική που με περιμένει
τα σχέδια δεν τελειώνουν.
τα ταξίδια δεν είναι μόνο για τώρα.
είναι για πάντα. για όταν θες να φύγεις.
κι όταν θες να φύγεις... πάρε με μαζί σου
σε έστειλε η μοίρα σου στο μέρος το δικό μας, μα από ποια κατάρα έμεινες να ψάχνεις να βρεις την πατρίδα σου ανάμεσα στους κόσμους. ανάμεσα.
and now...
bring me that orizon
magic is...
around you
you never know
who beds you
έγραψα...
-
▼
2010
(31)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (7)
-
►
2009
(13)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
τα βίντεό μου
Dreaming...
- να θυμάμαι να δέχομαι τα καλά μαζί με τα καλά και όταν πάω να παρασκεφτώ , να παταω το οφ!
- να ζωγραφισω εκείνο το μεγάλο φάρο κι οταν γυρίσει ο άγγελος να βάλει φωτάκι στο κάδρο
ανακάληψα..
- ότι τα πραγματα πρεπει να τα παίρνεις όπως έχει. τα καλα με τα κακα σε κοκτέιλ. εστιάζοντας όπου θες εσύ.
- ότι οταν τα πράγματα πια δεν είναι στο χέρι σου, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να δεις πόσο καιρό θα αντέξεις
- ότι αν φοβάσαι κάτι που έρχεται, κατσε να το περιμένεις
- ότι αν κουτουλάς τα προβλήματα με το κεφάλι, μια θα σπάσει, δυο θα σπάσει, τρεις θα γίνει ατσάλινο
- ότι τα πράγματα πάντα πρέπει να τα κοιτάς λίιιγο πλαι αν θες να βγάλεις νόημα
- οτι αν εχεις δύο τυφώνες να γυρνανε γύρω σου, δε σε παρασέρνει κανείς απο τους δύο
- ότι όσο κι αν ψάξεις πάλι πάλι πάλι θα γυρίσεις εδώ, σαν ενας σκύλος που κηνυγάει την ουρά του
- ότι όσο παρανοικός κι αν ειναι ο κόσμος γύρω σου... τόσο το καλύτερο
τα νησιά μου
Ετικέτες
- με αφορμή μια ταινία (4)
- μετά το ταξίδι... (2)
- οι στίχοι μου (2)
- στίχοι (3)
- φωτογραφίες (3)
Αναγνώστες
περασαν...
περασαν τόσα καλοκαίρια....
για το καλοκαίρι που φεύγει
για την άσφαλτο που ακόμα καίει τα μεσημέρια
για τα βράδια με τον ανεμιστήρα
για τους δρόμους που σ' αυτούς ζούμε
για τις ρόδες των τρένων που γυρνάνε
για τα τηλέφωνα που κλείνουν
για την ησυχία του μεσημεριού
για τον καφέ τον ατέλειωτο τον ξαναγεμισμένο
για τα σπίτια που κρατάνε τον κόσμο
για τα βράδια με τη μπύρα
για τα ζεστά ποτά
για τα κατηργημένα ποτέ
για τις δικές μου εικόνες που κρατάω και είναι πιο
ομορφες από αυτές εκεί πάνω για τα σχέδια που κάναμε
για τα ταξίδια που πήγαμε
και για αυτά που δεν πήγαμε
και για αυτά που θα πάμε
καλοκαίρι είναι τα όνειρα που κάνεις τα ζεστά
καλοκαίρι είναι τα γέλια που δε θυμάσαι την αιτία του
καλοκαίρι είναι οι ελληνικές ταινίες, ο πορτοκάλογλου, το λοςτρέ και η μάρθα, ο καββαδίας και ο γκόγια, το ταμπάσκο και το καρπούζι.
οι κάμερες που δεν υπάρχουν πουθενά
και η φωτογραφική που με περιμένει
τα σχέδια δεν τελειώνουν.
τα ταξίδια δεν είναι μόνο για τώρα.
είναι για πάντα. για όταν θες να φύγεις.
κι όταν θες να φύγεις... πάρε με μαζί σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου